ماده ۱۴
مأخذ محاسبه مالیات ، بهای کالا یا خدمت مندرج در صورتحساب خواهد بود . در مواردی که صورتحساب موجود نباشد و یا از ارائه آن خودداری شود و یا به‌موجب اسناد و مدارک مثبته احراز شود که ارزش مندرج در آنها واقعی نیست ، مأخذ محاسبه مالیات بهای روز کالا یا خدمت به تاریخ روز تعلق مالیات می‌باشد .
تبصره:
موارد زیر جزء مأخذ محاسبه مالیات نمی‌باشد:
الف- تخفیفات اعطائی؛
ب- مالیات موضوع این قانون که قبلاً توسط عرضه کننده کالا یا خدمت پرداخت شده است؛
ج- سایر مالیاتهای غیرمستقیم و عوارضی که هنگام عرضه کالا یا خدمت به آن تعلق گرفته است .
ماده ۱۵
مأخذ محاسبه مالیات واردات کالا ، عبارت است از ارزش گمرکی کالا (قیمت خرید ، هزینه حمل و نقل و حق بیمه) به علاوه حقوق ورودی (حقوق گمرکی و سود بازرگانی) مندرج در اوراق گمرکی .
تبصره:
مأخذ محاسبه مالیات واردات خدمت ، عبارت است از معادل ارزش ریالی مربوطه به مابه ازاء واردات خدمت مزبور .
تبصره:
مأخذ محاسبه مالیات واردات خدمت ، عبارت است از معادل ارزش ریالی مربوطه به مابه ازاء واردات خدمت مزبور .
ماده ۱۶
نرخ مالیات بر ارزش افزوده ، یک و نیم درصد (1.5%) می‌باشد . (به موجب تبصره 2 ماده 117 برنامه پنج ساله پنجم توسعه از ابتدای سال 1394 نرخ به 6 درصد افزایش یافت)
تبصره:
نرخ مالیات بر ارزش افزوده کالاهای خاص به شرح زیر تعیین می‌گردد:
1ـ انواع سیگار و محصولات دخانی ، دوازده درصد (12%)؛
2ـ انواع بنزین و سوخت هواپیما ، بیست درصد (20%)؛
ماده ۱۷
مالیاتهایی که مؤدیان در موقع خرید کالا یا خدمت برای فعالیتهای اقتصادی خود به استناد صورتحسابهای صادره موضوع این قانون پرداخت نموده‌اند ، حسب مورد از مالیاتهای وصول شده توسط آنها کسر و یا به آنها مسترد می‌گردد . ماشین‌آلات و تجهیزات خطوط تولید نیز از جمله کالای مورد استفاده برای فعالیتهای اقتصادی مؤدی محسوب می‌گردد .
تبصره 1:
در صورتی که مؤدیان مشمول حکم این ماده در هر دوره مالیاتی اضافه پرداختی داشته باشند ، مالیات اضافه پرداخت شده به حساب مالیات دوره‌های بعد مؤدیان منظور خواهد شد و در صورت تقاضای مؤدیان ، اضافه مالیات پرداخت شده از محل وصولی‌های جاری درآمد مربوط ، مسترد خواهد شد .
تبصره 2:
در صورتی که مؤدیان به عرضه کالا یا خدمت معاف از مالیات موضوع این قانون اشتغال داشته باشند و یا طبق مقررات این قانون مشمول مالیات نباشند ، مالیاتهای پرداخت شده بابت خرید کالا یا خدمت تا این مرحله قابل استرداد نمی‌باشد .
تبصره 3:
درصورتی که مؤدیان به عرضه توأم کالاها یا خدمات مشمول مالیات و معاف از مالیات اشتغال داشته‌باشند ، صرفاً مالیاتهای پرداخت شده مربوط به کالاها یا خدمات مشمول مالیات در حساب مالیاتی مؤدی منظور خواهد شد .
تبصره 4:
مالیات برارزش افزوده و عوارض پرداختی مؤدیان بابت کالاهای خاص موضوعتبصره ماده (16) و بندهای ب ، ج و د ماده (38) این قانون ، صرفاً در مراحل واردات ، تولید و توزیع مجدد آن کالاها توسط واردکنندگان ، تولیدکنندگان و توزیع کنندگان آن ، قابل کسر از مالیاتهای وصول شده و یا قابل استرداد به آنها خواهد بود .
تبصره 5:
آن قسمت از مالیاتهای ارزش افزوده پرداختی مؤدیان که طبق مقررات این قانون قابل کسر از مالیاتهای وصول شده یا قابل استرداد نیست ، جزء هزینه‌های قابل قبول موضوع قانون مالیاتهای مستقیم محسوب می‌شود .
تبصره 6:
مبالغ اضافه دریافتی از مؤدیان بابت مالیات موضوع این قانون ، در صورتی که ظرف سه ماه از تاریخ درخواست مؤدی مسترد نشود ، مشمول خسارتی به میزان دو درصد (2%) در ماه نسبت به مبلغ مورد استرداد و مدت تأخیر خواهد بود .
تبصره 7:
مالیاتهایی که در موقع خرید کالاها و خدمات توسط شهرداریها و دهیاریها برای انجام وظایف و خدماتقانونی پرداخت می‌گردد ، طبق مقررات این قانون ، قابل تهاتر و یا استرداد خواهد بود .
ثبت ديدگاه