ماده ۱
عرضه کالاها و ارائه خدمات در ایران و همچنین واردات و صادرات آنها مشمول مقررات این قانون میباشد .
ماده ۲
منظور از مالیات در این قانون به استثناء موارد مندرج در فصول هشتم و نهم ، مالیات بر ارزش افزوده میباشد .
ماده ۳
ارزش افزوده در این قانون ، تفاوت بین ارزش کالاها و خدمات عرضه شده با ارزش کالاها و خدمات خریداری یا تحصیل شده در یک دوره معین میباشد .
ماده ۴
عرضه کالا در این قانون ، انتقال کالا از طریق هر نوع معامله است .
تبصره:
کالاهای موضوع این قانون که توسط مؤدی خریداری ، تحصیل یا تولید میشود در صورتی که برای استفاده شغلی به عنوان دارایی در دفاتر ثبت گردد یا برای مصارف شخصی برداشته شود ، عرضه کالا به خود محسوب و مشمول مالیات خواهد شد .
تبصره:
کالاهای موضوع این قانون که توسط مؤدی خریداری ، تحصیل یا تولید میشود در صورتی که برای استفاده شغلی به عنوان دارایی در دفاتر ثبت گردد یا برای مصارف شخصی برداشته شود ، عرضه کالا به خود محسوب و مشمول مالیات خواهد شد .
ماده ۵
ارائه خدمات در این قانون ، به استثناء موارد مندرج در فصل نهم ، انجام خدمات برای غیر در قبال مابهازاء میباشد .
ماده ۱۱
تاریخ تعلق مالیات به شرح زیر است:
الف ـ در مورد عرضه کالا:
1ـ تاریخ صورتحساب ، تاریخ تحویل کالا یا تاریخ تحقق معامله کالا ، هرکدام که مقدم باشد ، حسب مورد؛
2ـ در موارد مذکور در تبصره ماده (4) این قانون ، تاریخ ثبت دارایی در دفاتر یا تاریخ شروع استفاده ، هرکدام که مقدم باشد یا تاریخ برداشت ، حسب مورد؛
3ـ در مورد معاملات موضوع ماده (9) این قانون ، تاریخ معاوضه .
ب ـ در مورد ارائه خدمات:
1ـ تاریخ صورتحساب یا تاریخ ارائه خدمت ، هرکدام که مقدم باشد حسب مورد؛
2ـ در مورد معاملات موضوع ماده (9) این قانون ، تاریخ معاوضه .
ج ـ در مورد صادرات و واردات: در مورد صادرات ، هنگام صدور (از حیث استرداد) و در مورد واردات تاریخ ترخیص کالا از گمرک و درخصوص خدمت ، تاریخ پرداخت مابه ازاء .
تبصره:
در صورت استفاده از ماشینهای صندوق ، تاریخ تعلق مالیات ، تاریخ ثبت معامله در ماشین میباشد .
ثبت ديدگاه