ماده 12

فصل دوم – پذیرش، ارزش اثباتی و آتار سابقه و امضای الكترونیكی مطمئن
ماده ۱۲- اسناد و ادله اثبات دعوی ممكن است به صورت داده‌پیام بوده و در هیچ محكمه یا اداره دولتی نمی توان براساس قواعد ادله موجود، ارزش اثباتی «داده‌پیام» را صرفاً به دلیل شكل و قالب آن رد كرد

ماده 13

به طور كلی، ارزش اثباتی «داده‌پیام»ها با توجه به عوامل مطمئنه از جمله تناسب روش‌های ایمنی به كار گرفته شده با موضوع و منظور مبادله «داده‌پیام» تعیین می‌شود


 

ماده 14

كلیه «داده‌پیام»هائی كه به طریق مطمئن ایجاد و نگهداری شده‌اند از حیث محتویات و امضای مندرج در آن، تعهدات طرفین یا طرفی كه تعهد كرده و كلیه اشخاصی كه قائم مقام قانونی آنان محسوب می‌شوند، اجرای مفاد آن و سایر آتار در حكم اسناد معتبر و قابل استناد در مراجع قضائی و حقوقی است.


 

 

ماده 15

نسبت به «داده‌پیام» مطمئن، سوابق الكترونیكی مطمئن و امضای الكترونیكی مطمئن انكار و تردید مسموع نیست و تنها می‌توان ادعای جعلیت به «داده‌پیام» مزبور وارد و با ثابت نمود كه «داده‌پیام» مزبور به جهتی از جهات قانونی از اعتبار افتاده است.

 


 

ماده 16

هر «داده‌پیام»ی كه توسط شخص ثالث مطابق با شرایط ماده (۱۱) این قانون ثبت و نگهداری میشود، مقرون به صحت است.