ماده 6
هرگاه وجود یك نوشته از نظر قانون لازم باشد، «داده‌پیام» در حكم نوشته است مگر در موارد زیر:
الف- اسناد مالكیت اموال غیرمنقول.
ب- فروش مواد داروئی به مصرف‌كنندگان نهایی.
ج- اعلام، اخطار، هشدار و یا عبارات مشابهی كه دستور خاصی برای استفاده كالا صادر می‌كند و یا از بكارگیری روش‌های خاصی به صورت فعلی یا ترك فعل منع می‌كند.
ماده 7
هر گاه قانون، وجود امضاء را لازم بداند امضای الكترونیكی مكفی است.
ماده 8
هرگاه قانون لازم بداند كه اطلاعات به صورت اصل ارائه یا نگهداری شود، این امر یا نگهداری و ارائه اطلاعات به صورت داده‌پیام نیز در صورت وجود شرایط زیر امكان پذیر می‌باشد:
الف- اطلاعات موردنظر قابل دسترسی بوده و امكان استفاده در صورت رجوع بعدی فراهم باشد.
ب- داده‌پیام به همان قالبی(فرمتی) كه تولید، ارسال و یا دریافت شده و یا به قالبی كه دقیقاً نمایشگر اطلاعاتی باشد كه تولید، ارسال و یا دریافت شده، نگهداری شود.
ج- اطلاعاتی كه مشخص كننده مبدأ، مقصد، زمان ارسال و زمان دریافت داده‌پیام می‌باشند نیز در صورت وجود نگهداری شوند.
د- شرایط دیگری كه هر نهاد، سازمان، دستگاه دولتی و یا وزارتخانه در خصوص نگهداری داده‌پیام مرتبط با حوزه مسؤولیت خود مقرر نموده فراهم شده باشد.
ماده 9
هرگاه شرایطی به وجود آید كه از مقطعی معین ارسال «داده‌پیام» خاتمه یافته و استفاده از اسناد كاغذی جایگزین آن شود سند كاغذی كه تحت این شرایط صادر می‌شود باید به طور صریح ختم تبادل «داده‌پیام» را اعلام كند. جایگزینی اسناد كاغذی به جای «داده‌پیام» اثری بر حقوق و تعهدات قبلی طرفین نخواهد داشت.
ثبت ديدگاه